Symptomen van prostatitis kunnen enkele dagen na het begin van de ziekte worden gedetecteerd. Afhankelijk van de leeftijd, de individuele toestand van de patiënt en andere nuances, kan de ziekte zich duidelijk manifesteren of rustiger verlopen. Vroegtijdige toegang tot een arts en tijdige diagnose garanderen een succesvolle behandeling, de afwezigheid van complicaties en terugvallen.
Risicogroep
Ontsteking van de prostaat bij mannen wordt steeds vaker gediagnosticeerd. De essentie van de ziekte is eenvoudig. De klier, die in de normale toestand erg klein is, neemt dramatisch toe, comprimeert de urinewegen en zaadkanalen, wat problemen veroorzaakt met de urineproductie en normale ejaculatie. Er zijn veel redenen voor het optreden van de ziekte. De volgende patiënten lopen risico:
- middelbare en oudere leeftijd;
- overgewicht en obesitas;
- rokers en alcoholmisbruikers;
- die ziekten van het urogenitale gebied hebben gehad (urethritis, cystitis, orchitis, balanitis, balanoposthitis, pyelonefritis);
- een onregelmatig seksleven hebben;
- het beoefenen van coïtus interruptus als het belangrijkste anticonceptiemiddel;
- die een behandeling ondergaan met krachtige geneesmiddelen (hormonale middelen, antibiotica).
Enkele decennia geleden werden de symptomen van de ziekte waargenomen bij patiënten van middelbare en oudere leeftijd. Maar tegenwoordig komt de ziekte steeds vaker voor bij jonge actieve mannen die geen speciale gezondheidsproblemen hebben. Urologen onderscheiden 4 soorten prostatitis: acute en chronische infectieuze, niet-bacteriële, prostatodynie.
De acute infectieuze vorm komt vaker voor bij jonge, seksueel actieve mannen. De oorzaak van de ziekte zijn bacteriën die de urethra en ureter zijn binnengedrongen. De bron van infectie zijn vaak de veroorzakers van seksueel overdraagbare aandoeningen: streptokokken, gonokokken, bleke spirocheten, Trichomonas, chlamydia. In sommige gevallen komen bacteriën vanuit het rectum de urethra binnen. Dit gebeurt bij onvoldoende hygiëne van de geslachtsdelen. Bij gebrek aan adequate behandeling kan acute infectieuze prostatitis chronisch worden. Het wordt gekenmerkt door afwisselende rustperiodes met een plotselinge verslechtering van het welzijn. Naarmate de ziekte vordert, worden aanvallen frequenter en duren ze langer.
Het begin van de ziekte: hoe het te bepalen?
De eerste symptomen van prostatitis worden gemakkelijk verward met manifestaties van andere ziekten. Dat is de reden waarom patiënten niet naar de dokter haasten en alleen pijnstillers of koortswerende medicijnen nemen. Een teken dat je zou moeten waarschuwen is te vaak naar het toilet gaan. De man begint te merken dat er weinig urine vrijkomt, het wordt donker van kleur of wordt bijna transparant. Geleidelijk aan wordt het proces van uitstroom van urine pijnlijk, jeuk en branderigheid worden gevoeld in de urethra, de uitwendige genitaliën zijn geïrriteerd en rood.
Een andere kenmerkende manifestatie is een constant gevoel van volheid in de blaas. De overgroeide klier drukt op de urineleider, urine wordt druppel voor druppel uitgescheiden of lekt spontaan. Misschien kunnen nachtelijke incontinentie en pus, ichor of slijm uit de urethra worden vrijgegeven.
Bijna gelijktijdig waargenomen stoornissen van seksuele functie. Een vergrote prostaat blokkeert de stroom van testosteron, een man merkt een afname van het libido, voortijdige ejaculatie, verslechtering van de erectie.
Tegen de achtergrond van het ontstekingsproces en storingen in het genitale gebied, wordt de patiënt nerveus, prikkelbaar, uitbraken van agressiviteit of een depressieve, depressieve stemming zijn mogelijk.
Vermoeidheid komt veel voor. Een actief persoon wordt snel moe, ervaart slaperigheid, maar zelfs een lange slaap brengt geen vrolijkheid. Verminderde efficiëntie, het lichaam kan infecties niet weerstaan. Als gevolg hiervan eindigt zelfs een verkoudheid met complicaties die de toestand van de patiënt verder verslechteren.
Tekenen en manifestaties
Symptomen van prostatitis bij mannen kunnen openlijk of verborgen zijn. Het hangt allemaal af van de individuele kenmerken van het lichaam, de aan- of afwezigheid van andere chronische ziekten, leeftijd en andere belangrijke punten. Gewoonlijk treden de eerste kenmerkende manifestaties enkele dagen of weken na het begin van de ziekte op. Waaronder:
- herhaalde valse drang om te plassen;
- pijn in de urethra tijdens en na het plassen;
- lokaal oedeem in het genitale gebied;
- het gevoel hebben dat de blaas niet volledig geleegd is;
- problemen met urineproductie;
- doffe pijn in de onderbuik;
- ongemak in het scrotum en de onderrug;
- algemene malaise;
- temperatuurstijging op korte termijn.
Bij prostatitis kan de patiënt problemen krijgen met slaap en eetlust, vaak constipatie, afgewisseld met diarree. De belangrijkste symptomen van prostatitis, kenmerkend voor de niet-bacteriële vorm, verschijnen en verdwijnen, worden meer uitgesproken of verzwakken aanzienlijk. Bij chronische ontsteking van de prostaat zijn kenmerkende symptomen lange tijd niet voelbaar.
Ze kunnen zo lusteloos zijn dat een man niet bezorgd is en de verslechtering van de gezondheid toeschrijft aan verkoudheid, stress, vermoeidheid op het werk. Volgens statistieken voelt bijna een kwart van de zieken geen ongemak binnen enkele maanden na het begin van de ziekte.
Acute infectieuze prostatitis, waarvan de symptomen na een paar dagen merkbaar worden, manifesteert zich als een sterke temperatuurstijging, branderig gevoel en pijn in de urethra, een constant verlangen om naar het toilet te gaan. De patiënt ervaart koude rillingen en koorts. Mogelijke ontlastingsproblemen. Tijdens het ontstekingsproces worden de weefsels los en gemakkelijk beschadigd. De patiënt stelt het naar het toilet gaan uit, de ontlasting wordt gecomprimeerd en gaat nauwelijks door het rectum. In ernstige vorm zijn de ontwikkeling van aambeien, het verschijnen van scheuren in het rectum en andere onaangename gevolgen mogelijk.
Een opvallend symptoom van acute prostatitis is het verschijnen van sporen van bloed en pus in de urine. Urine wordt troebeler, krijgt een onaangename geur. Urine komt druppel voor druppel naar buiten of blijft enkele uren hangen, waardoor ernstige zwelling ontstaat. Alles spreekt van een acuut ontstekingsproces. Bij de eerste tekenen van prostatitis is het raadzaam om contact op te nemen met een therapeut die een verwijzing naar een uroloog zal geven.
Prostatodynie en zijn symptomen
Prostatodynie is een niet-inflammatoire vorm van prostatitis. Het komt voor bij 30% van de mannen van middelbare en oudere leeftijd. De ziekte verloopt in een latente of acute vorm, daarmee is er een reeks tekenen die kenmerkend zijn voor niet-infectieuze prostatitis.
Het belangrijkste verschil van deze vorm van de ziekte is de afwezigheid van hoge temperatuur, oedeem, ettering. Tegelijkertijd voelt de patiënt voortdurend pijn van een heel andere aard: trekken, pijn doen, kloppen. Het kan worden gelokaliseerd in het perineum, zich uitstrekkend tot de onderrug, benen, onderbuik, scrotum of penis. Pijn treedt op in rust of bij overbelasting; blokkades van pijnstillers of het gebruik van krachtige medicijnen kan een aanval verlichten. Antibiotica helpen niet, omdat de ontstekingscomponent afwezig is.
Prostatodynie wordt gekenmerkt door problemen met plassen. Onder hen:
- trage stroom;
- druppellekkage;
- onvolledige lediging van de blaas;
- frequente valse driften;
- dysurie (volledige afwezigheid van urine).
Hoe een diagnose te stellen?
Bij prostatitis van welke aard dan ook, is het belangrijkste om de behandeling niet lang uit te stellen. Alleen een uroloog kan begrijpen welke vormen de ziekte zal aannemen en wat te kiezen voor een snel herstel. De eigenaardigheid van ontsteking van de prostaat is dat de ziekte gemakkelijk kan worden verward met andere ziekten.
Problemen met plassen zijn bijvoorbeeld kenmerkend voor chronische of acute urethritis of cystitis. Pijn in de onderbuik en het verschijnen van bloed in de urine kunnen wijzen op pyelonefritis.
Ten slotte is een algemene verslechtering van het welzijn kenmerkend voor een hele lijst van ziekten, van de banale griep tot endeldarmkanker.
Een reeks tests en een echografisch onderzoek om de toestand van de prostaat te beoordelen, helpen fouten en onjuiste behandeling te voorkomen.
Als de oorzaak van de ziekte een urineweginfectie is, is het noodzakelijk om er vanaf te komen en pas dan over te gaan tot het elimineren van de symptomen van prostatitis.
Enkele decennia geleden dacht men dat de ziekte typisch is voor oudere mannen, maar tegenwoordig lijden ook vrij jonge mensen met een actieve levensstijl aan deze ziekte. Nadat u de kenmerkende symptomen heeft gevonden, moet u onmiddellijk een arts raadplegen die een diagnose zal stellen en de juiste behandeling zal selecteren.